Ημέρα 40 – Ο Kenan Ayaz καταδικάστηκε σε πάνω από τέσσερα χρόνια φυλάκισης στο Αμβούργο

Ο Κούρδος ακτιβιστής Kenan Ayaz καταδικάστηκε σε φυλάκιση τεσσάρων ετών και τριών μηνών στο Αμβούργο

H Cansu Özdemir (Die Linke) κάνει λόγο για ένα μοιραίο μήνυμα για το κράτος δικαίου και την αντιπολίτευση στο Κουρδιστάν και την Τουρκία.

Εντατικοποίηση των διώξεων κατά του κουρδικού κινήματος

Το Ανώτατο Περιφερειακό Δικαστήριο (OLG) του Αμβούργου καταδίκασε σήμερα τον Κούρδο πολιτικό και ακτιβιστή Κενάν Αγιάζ σε τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες φυλάκιση με την κατηγορία της «συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση» σύμφωνα με το άρθρο 129β του γερμανικού ποινικού κώδικα (StGB). Ο 50χρονος κατηγορήθηκε ότι ενεργούσε ως «περιφερειακός ηγέτης» του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Φέρεται να συμμετείχε μόνο στην οργάνωση «προπαγανδιστικών εκδηλώσεων και συγκεντρώσεων», όπως διαδηλώσεις και φεστιβάλ, καθώς και στη συλλογή δωρεών. Η απόφαση δεν είναι οριστική.
Ο Kenan Ayaz έχει ήδη περάσει δώδεκα χρόνια στη φυλακή στην Τουρκία λόγω της δέσμευσής του κατά της καταπίεσης του κουρδικού πληθυσμού. Από το 2013 ζούσε στην Κύπρο ως αναγνωρισμένος πρόσφυγας. Τον περασμένο Μάρτιο συνελήφθη στην Κύπρο βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης που εξέδωσε η γερμανική δικαιοσύνη και μεταφέρθηκε στη Γερμανία. Από τον Ιούνιο κρατείται στις προφυλακές Holstenglacis του Αμβούργου. Η διαδικασία κατά του Αγιάζ ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο. Η ομοσπονδιακή εισαγγελία είχε ζητήσει ποινή φυλάκισης τεσσεράμισι ετών, ενώ η υπεράσπιση ζητούσε την αθώωσή του.
«Κατά της ποινικοποίησης του κουρδικού κινήματος! Ελευθερία για τον Κενάν Αγιάζ!» αναγραφόταν σε πανό μπροστά από το OLG © ANF

Η τελευταία λέξη του Kenan Ayaz
Η ημέρα του δικαστηρίου ξεκίνησε με μια συγκέντρωση μπροστά από το OLG που διοργανώθηκε από υποστηρικτές της συμμαχίας #FreeKenan. Οι συμμετέχοντες απαίτησαν την αθώωση του Kenan Ayaz και τον τερματισμό των διώξεων κατά των Κούρδων.
Στην αίθουσα του δικαστηρίου, ο Kenan Ayaz άρχισε να διαβάζει το τελευταίο τμήμα της κατάθεσής του. Στις 3 Αυγούστου 2014, όταν το λεγόμενο «Ισλαμικό Κράτος» (ΙΚ) επιτέθηκε στο Şengal, τόσο ο ιρακινός στρατός όσο και οι Peşmerga τράπηκαν σε φυγή. «Ήταν οι Κούρδοι αντάρτες της ελευθερίας που έφτασαν στο Şengal και απέτρεψαν μια μεγάλη γενοκτονία», εξήγησε ο Ayaz.
«Οι προστάτες του ΙΚ, με πρώτο και καλύτερο τον Ερντογάν, θέλουν να εμποδίσουν τους Κούρδους να γίνουν ουσιαστικός και ισχυρός παίκτης στο νέο σύστημα που θα αντικαταστήσει τα καταρρεύσαντα δεσποτικά καθεστώτα στο Ιράκ και τη Συρία. Δεν θέλουν ο κουρδικός λαός να έχει ένα καθεστώς με τη δική του ταυτότητα, γλώσσα, πολιτισμό και ελευθερία στη νέα οργανωμένη Μέση Ανατολή. Δεν θέλουν μια ελεύθερη κουρδική διοίκηση στη Ροζάβα, όπως δεν θέλουν και μια ελεύθερη διοίκηση στο Νότιο Κουρδιστάν», δήλωσε ο Ayaz.
Ο Ερντογάν είχε ουσιαστικά κηρύξει τον πόλεμο στους Κούρδους με τις επιθέσεις στο Şengal και το Kobanê. Μετά την κατάληψη της Μοσούλης και τη γενοκτονία στο Şengal, ο Ερντογάν έπεισε το ΙΚ να επικεντρώσει την επίθεσή του στο Kobanê αντί για τη Δαμασκό. «Οι γυναίκες ηγήθηκαν της αντίστασης στο Kobanê. Ο κόσμος φοβόταν το ΙΚ και το ΙΚ φοβόταν τις γυναίκες. Το ΙΚ, μια από τις πιο φοβισμένες οργανώσεις στον κόσμο, νικήθηκε από τον αγώνα των γυναικών».

Ο Ερντογάν σχεδιάζει την εξόντωση των Κούρδων
Οι ταυτόχρονες διαπραγματεύσεις μεταξύ του Öcalan και του τουρκικού κράτους, η λεγόμενη «Συναίνεση του Dolmabahçe», μια συμφωνία με σχέδιο δέκα σημείων για τη λύση του κουρδικού ζητήματος, τερματίστηκαν μονομερώς από τον Erdoğan στις 22 Μαρτίου 2015. «Πολλοί άνθρωποι στην Τουρκία και το Κουρδιστάν είχαν μεγάλες προσδοκίες για τη συμφωνία αυτή και ήλπιζαν ότι ο πόλεμος θα τελείωνε. Και έτσι ξεκίνησε η αποκάλυψη στην οποία ζούμε τώρα», συνέχισε ο Ayaz. «Ο Ερντογάν πήρε τη θέση του ηττημένου ΙΚ εναντίον των Κούρδων. Βομβάρδισε προεκλογικές συγκεντρώσεις στο Κουρδιστάν και την Τουρκία και επέτρεψε στο ΙΚ να πραγματοποιήσει αιματηρές επιθέσεις σε ειρηνικές διαδηλώσεις. Και ο Ερντογάν άρχισε να εφαρμόζει το σχέδιο γενοκτονίας, το σχέδιο εξόντωσης που είχε αποφασίσει στις 30 Οκτωβρίου 2014», είπε ο Ayaz, περιγράφοντας τον ολοκληρωμένο πόλεμο κατά των Κούρδων που ακολούθησε.

Το Σόλινγκεν είναι συνέπεια της υποστήριξης του καθεστώτος του ΑΚΡ προς το ΙΚ
Σε αυτό το σημείο, ο Kenan Ayaz διέκοψε την προετοιμασμένη ομιλία του και σχολίασε τα γεγονότα στο Solingen. Εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στα θύματα του Σόλινγκεν και ευχήθηκε στους τραυματίες ταχεία ανάρρωση. Αναφέρθηκε στις απειλές του Ερντογάν κατά της Ευρώπης και στις επακόλουθες επιθέσεις του ΙΚ στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες. Ο τελευταίος όχι μόνο είχε προμηθεύσει το ΙΚ με όπλα, αλλά είχε επίσης δημιουργήσει μια νέα βάση για το ΙΚ με την κατάληψη τμημάτων της βόρειας Συρίας, η οποία με τη σειρά της αποτελούσε απειλή για ολόκληρο τον κόσμο.

Το ψέμα για την τρομοκρατία
Στη συνέχεια, ο Ayaz συνέχισε να συζητά τη στενή σχέση μεταξύ του Ερντογάν και του γερμανικού κράτους. Η βάση της ιστορικής σχέσης είναι η γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας. Η Τουρκία πάντα το διαφήμιζε αυτό. Η Γερμανία είχε πείσει το ΝΑΤΟ να ταχθεί ενεργά στο πλευρό της Τουρκίας σε σχέση με τη γενοκτονία κατά των Κούρδων.
Σύμφωνα με τον Ayaz, η απομόνωση των Κούρδων ξεκίνησε με την προσπάθεια να κατηγορηθεί το PKK για τη δολοφονία του Σουηδού πρωθυπουργού Olof Palme στις 28 Φεβρουαρίου 1986. Το PKK αθωώθηκε από αυτή την κατηγορία μόνο 34 χρόνια αργότερα. Ωστόσο, δεν έγινε καμία αποζημίωση για τους Κούρδους, οι οποίοι υπέστησαν διώξεις, καταπίεση και διακρίσεις επί 34 χρόνια. Το ψέμα περί «τρομοκρατίας» με το οποίο είχε στιγματιστεί το PKK ως αποτέλεσμα αυτής της δολοφονίας δεν είχε εξαλειφθεί.

Η Τουρκία μπορεί να προβαίνει σε σφαγές, αλλά οι Κούρδοι δεν επιτρέπεται να διαμαρτύρονται
Ο Ayaz σχολίασε τη λεγόμενη απαγόρευση του PKK στη Γερμανία το 1993. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Κουρδιστάν, τα αιτήματα ενός λαού που υπερασπίζεται τα βασικά του δικαιώματα στην ελευθερία και την αναγνώριση της ταυτότητάς του συνάντησαν τόσο ευρύ ενδιαφέρον και την υποστήριξη ολόκληρης της κοινωνίας. Ωστόσο, το 1993 ήταν επίσης η χρονιά κατά την οποία ο τουρκικός φασισμός, με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ, έφτασε στο αποκορύφωμα της γενοκτονίας, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1996 Οι σφαγές και η καταστροφή 4.000 χωριών και ο εκτοπισμός εκατομμυρίων ανθρώπων οδήγησαν τον κόσμο στους δρόμους.
«Στις 4 Νοεμβρίου, οι Κούρδοι διαμαρτυρήθηκαν σε πολλά μέρη. Αυτή είναι μία από τις διαμαρτυρίες που η Γερμανία επικαλείται ως δικαιολογία για την απαγόρευση του PKK. Με άλλα λόγια: Η Τουρκική Δημοκρατία επιτρέπεται να πραγματοποιεί σφαγές, αλλά οι Κούρδοι δεν επιτρέπεται να διαμαρτύρονται!
Το κουρδικό δυναμικό στην Ευρώπη, το οποίο ενημέρωνε τον κόσμο για τα γεγονότα στο Κουρδιστάν, καταστέλλεται από τη Γερμανία. Οι δημοκρατικές και ειρηνικές δράσεις διαμαρτυρίας στη Γερμανία ενάντια σε αυτή τη σοβαρή επίθεση και τη βαρβαρότητα του τουρκικού κράτους κατά των Κούρδων, καθώς και η ευαισθητοποίηση του κοινού εμποδίστηκαν. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλειοψηφία των Κούρδων που ζουν στην Ευρώπη ζει στη Γερμανία, είναι σαφές ότι η επίθεση αυτή αποσκοπεί στην εξουδετέρωση των Κούρδων σε όλη την Ευρώπη», δήλωσε ο Ayaz.
Η «λίστα τρομοκρατίας» της Γερμανίας και της ΕΕ αποτελεί την έμμεση νομιμοποίηση και έγκριση της βαρβαρότητας, των σφαγών και των γενοκτονικών πολιτικών του τουρκικού κράτους, δήλωσε ο Ayaz. Το τουρκικό κράτος δικαιολογεί τις βάρβαρες ενέργειές του με αυτή την απαγόρευση και αυτή τη λίστα.

Κάλυψη της γενοκτονίας
Ο Ayaz υπενθύμισε την εισβολή της Τουρκίας στην Εφρίν (Αφρίν) στη βόρεια Συρία, την κοινή κατοχή της περιοχής από την Τουρκία και τους σαλαφιστές, την καταστροφή εργοστασίων, νοσοκομείων, σχολείων, φραγμάτων, σταθμών ύδρευσης, ηλεκτρισμού και βενζίνης, διυλιστηρίων, κτιρίων και υποδομών. Ο «αγώνας κατά της τρομοκρατίας» είναι μια μεγάλη απάτη, δήλωσε ο Ayaz. Είναι μια κάλυψη για τη γενοκτονία. Το καθεστώς Ερντογάν είναι το τέρας της Μέσης Ανατολής σήμερα. Αντί να καταπολεμήσει αυτή τη γενοκτονική νοοτροπία, η Γερμανία απαγορεύει και συλλαμβάνει τον αθώο κουρδικό λαό, ο οποίος βρίσκεται στον ασφυκτικό κλοιό της γενοκτονίας. Με τον τρόπο αυτό, η Γερμανία υποστηρίζει τουλάχιστον έμμεσα τον φασισμό, την αποικιοκρατία και τη γενοκτονία.
Η Γερμανία προωθεί επίσης έμμεσα την εμφάνιση δεξιών φασιστικών κομμάτων. «Μπορεί να το βρίσκετε υπερβολικό, αλλά αν η Γερμανία είχε επικεντρωθεί στην επίλυση του κουρδικού ζητήματος και όχι στην απαγόρευση, αυτό θα ήταν εύκολο να λυθεί. Ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να ανοίξει και να κλείσει την πύλη για τους πρόσφυγες κατά το δοκούν. Ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε να διαπραγματευτεί για τους πρόσφυγες. Τα φασιστικά κόμματα δεν θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν το προσφυγικό ζήτημα», λέει ο Αγιάζ.

Νομιμοποιούν τη γενοκτονία
Ο Ayaz εξήγησε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα προφανώς δεν ισχύουν για τους Κούρδους. «Διότι τότε δεν θα δικάζονταν σήμερα και ο λαός μας δεν θα υποβαλλόταν σε γενοκτονία […] Μια κοινότητα άνω των σαράντα εκατομμυρίων ανθρώπων αγνοείται από το εθνικό και το διεθνές δίκαιο.
«Αντί να διώξουν τους υπεύθυνους για τη γενοκτονία – και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τη Γερμανία – νομιμοποιούν έμμεσα τις γενοκτονικές πράξεις διώκοντας όσους αντιστέκονται στη γενοκτονία. Με το πρόσχημα της τρομοκρατίας, η γενοκτονία ουσιαστικά συγκαλύπτεται», λέει ο Ayaz.
Ο πυρήνας της κατηγορίας κατά του κουρδικού κινήματος είναι «ότι επιτρέπεται στην Τουρκία να διαπράττει γενοκτονία, ότι δεν επιτρέπεται καν να διαμαρτυρηθεί κανείς εναντίον της, ότι δεν επιτρέπεται καν να οργανώσει μια νόμιμη δημοκρατική διαδήλωση. Ποινικοποιεί το δημοκρατικό δικαίωμα της διαδήλωσης, το οποίο είναι συνταγματικό δικαίωμα, ως τρομοκρατική δραστηριότητα όταν πρόκειται για Κούρδους και κατηγορεί τη νόμιμη αμυντική αντίσταση για τρομοκρατία.
Η ομοσπονδιακή εισαγγελία ορίζει το PKK ως τρομοκρατική οργάνωση που έχει συγκεντρωθεί για να διαπράξει εγκλήματα και δολοφονίες. Γνωρίζουν ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. […] Όταν όλες οι νομικές και πολιτικές λύσεις αποκλείονται σε έναν λαό μπροστά σε σφαγές και γενοκτονικές επιθέσεις, μπροστά σε αδικίες σε βάρος της γλώσσας και του πολιτισμού του, μπορεί να καταφύγει σε βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη αντίσταση αν χρειαστεί. Αυτό δεν είναι ούτε εξέγερση ούτε τρομοκρατία, αλλά ένα νόμιμο και νόμιμο δικαίωμα. Το να μην το κάνουν αυτό θα ήταν παραβίαση του νόμου και της τάξης.
Ο Ayaz εξήγησε ότι η αυτοάμυνα αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα καθώς και καθήκον προς τον λαό. «Στέκομαι όρθιος με την πένα μου και με τα λόγια μου εδώ και δεκαετίες. Αυτό είναι συνταγματικό δικαίωμα. Αλλά στην περίπτωσή μου, το σύνταγμα αγνοείται προκειμένου να ικανοποιηθεί ο Ερντογάν. Αυτό αποτελεί επίσης παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου», δήλωσε ο Ayaz.
Υπενθύμισε την έκκληση 69 νομπελίστες που είχαν αποστείλει έκκληση για την απελευθέρωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν και για ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης με τους Κούρδους στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών και επικαλέστηκε την Elfriede Jelinek, η οποία είχε πει:
«Είναι ανυπόφορο για μένα, σε σχέση με το Κουρδιστάν και τους Κούρδους, να ακούω πάντα μόνο τις λέξεις τρομοκρατία, εξέγερση, καταπολέμηση των πολιτοφυλακών, καταστροφή θέσεων του PKK, επιχείρηση εκτόπισης κ.λπ. Λες και αυτός ο κουρδικός λαός, που το μόνο που επιδιώκει είναι η αυτονομία και η ελευθερία, είναι ο υπερτρομοκράτης της Ευρώπης, και μάλιστα του κόσμου. […] Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο οποίος θεωρείται νόμιμος πολιτικός εκπρόσωπος από την πλειοψηφία του κουρδικού πληθυσμού, πρέπει επιτέλους να αφεθεί ελεύθερος μετά από σχεδόν ένα τέταρτο του αιώνα απόλυτης απομόνωσης, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν του επιτρεπόταν καν να μιλήσει. Θα μπορέσει να συμβάλει αποφασιστικά στο σχέδιο λύσης για το Κουρδιστάν. Είναι η μεγάλη απελευθερωτική φιγούρα των Κούρδων. Η απελευθέρωσή του θα είναι η βασική προϋπόθεση για ένα ειρηνικό μέλλον, τελικά και για την Τουρκία».
Με άλλα λόγια: «Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα μπορούσε να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο τόσο στην επιβολή του οικουμενικού δικαίου όσο και στην εξέλιξη της Τουρκίας σε κοσμικό συνταγματικό κράτος, υιοθετώντας την έκκληση αυτών των βραβευμένων με Νόμπελ διανοουμένων, συγγραφέων και επιστημόνων ως συνείδηση της ανθρωπότητας και χρησιμοποιώντας τις στενές σχέσεις της με την Τουρκία για έναν πολιτικό διάλογο για το κουρδικό ζήτημα. Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην ειρηνική επίλυση του κουρδικού ζητήματος αναλαμβάνοντας την ευθύνη και την πρωτοβουλία. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να συμβάλει στην υπέρβαση του ιστορικού προβλήματος της Τουρκίας. Η Γερμανία έχει τη δύναμη να το κάνει αυτό, αν το θέλει», κατέληξε ο Αγιάζ στην τελευταία του κουβέντα.
Ευχαρίστησε τους υπερασπιστές και τους υποστηρικτές του. Είχε λάβει πολλά μηνύματα από Γερμανούς, οι οποίοι ήταν η συνείδηση του γερμανικού λαού.

Δικηγόρος υπεράσπισης Kuhn: Εντατικοποίηση των διώξεων κατά του κουρδικού κινήματος
Το πολυπληθές ακροατήριο σηκώθηκε όρθιο και χειροκρότησε. Μετά από ένα διάλειμμα δυόμισι ωρών, η δικαστής Wende-Spohrs διάβασε την απόφασή της. Όπως αναμενόταν, καταδίκασε τον Kenan Ayaz σε τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες, υποστηρίζοντας ότι ο κουρδικός απελευθερωτικός αγώνας δεν ήταν νόμιμος και ότι ο Kenan Ayaz ήταν τρομοκράτης, παρόλο που είχε χρησιμοποιήσει μόνο δημοκρατικά μέσα.
Ο δικηγόρος του Kenan Ayaz, Stephan Kuhn, σχολίασε την απόφαση ως εξής:
«Δυστυχώς, η σημερινή απόφαση εντάσσεται απρόσκοπτα στην εντατικοποιημένη πρακτική δίωξης του γερμανικού κράτους κατά του κουρδικού κινήματος ελευθερίας. Γίνεται όλο και πιο σαφές ότι τα υποτιθέμενα γεωπολιτικά συμφέροντα τίθενται πάνω από τα θεμελιώδη και ανθρώπινα δικαιώματα και οι άνθρωποι τιμωρούνται όλο και πιο υπερβολικά για τη μη βίαιη πολιτική τους δέσμευση.
Είναι πικρό να βλέπουμε ότι το τουρκικό καθεστώς επιβραβεύεται επίσης από το γερμανικό κράτος για τις πολιτικές του που περιφρονούν τα διεθνή και ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ η πίστη στο κράτος δικαίου και τη δημοκρατία ματαιώνεται περαιτέρω.
Από την αρχή, το δικαστήριο δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι θα καταδικάσει παρά τα ασαφή στοιχεία και με βάση αμφίβολους ισχυρισμούς των μυστικών υπηρεσιών. Παρ’ όλα αυτά, η σημερινή απόφαση κατέδειξε για άλλη μια φορά εντυπωσιακά την εσωτερική αντίφαση της γερμανικής κατασταλτικής πρακτικής, καθώς από τη μια δεν μπορεί να αποφύγει να αναγνωρίσει την καταπίεση των Κούρδων επί δεκαετίες από το τουρκικό κράτος κατά παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να εκφράσει κατανόηση για την πολιτική δραστηριότητα του κατηγορουμένου, η οποία υποκινείται από αυτήν και είναι από μόνη της νόμιμη, και από την άλλη επιβάλλει μια τόσο υψηλή ποινή.
Είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτο ότι ο Kenan Ayaz αγωνίστηκε μέχρι τέλους ενάντια σε όλες τις προσπάθειες υποτίμησης και ποινικοποίησης του κουρδικού αγώνα για ελευθερία με εκτεταμένες πολιτικές και ιστορικές αναλύσεις και επεσήμανε και κατονόμασε αμείλικτα τις ιστορικές και σύγχρονες αδικίες των κυβερνώντων στην Τουρκία και την Ευρώπη.

Cansu Özdemir: Μοιραίο σήμα
Η απόφαση κατά του Ayaz προκάλεσε επίσης οργή στην Cansu Özdemir. H εκπρόσωπος για την πολιτική δικαιοσύνης της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος της Αριστεράς στο Κοινοβούλιο του Αμβούργου χαρακτήρισε την καταδίκη του Κούρδου ως «μοιραίο μήνυμα για το κράτος δικαίου και το κίνημα της αντιπολίτευσης στην Τουρκία και το Κουρδιστάν». H Özdemir πρόσθεσε: «Είναι παράλογο: ο Αγιάζ κατηγορείται για εντελώς νόμιμες πράξεις που τιμωρούνται μόνο επειδή η γερμανική κυβέρνηση στηρίζει το καθεστώς Ερντογάν απαγορεύοντας το PKK. Ωστόσο, αν το γερμανικό κράτος δικαίου κυματίζει μέσω τέτοιων πολιτικά υποκινούμενων κατηγοριών κατ’ εντολή του Ερντογάν, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη δικαιοσύνη. Η απαγόρευση του PKK πρέπει επιτέλους να αρθεί».