10th Σεπτέμβριος, 2023

Η σημερινή ντροπή θα μας βαραίνει χρόνια – Σε ρόλο «Πάγκαλου» η Κύπρος Του Χρίστου Πέτρου

Το 1999 με αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη και ειδικότερα του τότε ΥΠΕΞ Θεόδωρου Πάκγαλου, δόθηκε στο πιάτο των Τούρκων, ο ηγέτης του ΡΚΚ Αμπτουλάχ Οτσαλάν.

Τον ξεπουλήσαμε κανονικά… «Πάνω απ’ όλους τους πύργους κρεμόταν, ζητώντας να προσγειωθεί, κανένας δεν τον δεχόταν, μας άρπαξε να σωθεί…», έγραφε ο Σαββόπουλος για την υπόθεση που βαραίνει ακόμα τις συνειδήσεις μας, καταλήγοντας πως «Κοίτα που ένας τρέχει από ανάγκη για να μην πιαστεί και πάλι εμάς θα πάρουν φαλάγγι, είμαστε άρρωστοι…».

Ίδια αίσθηση ντροπής και αγανάκτησης, προκαλεί και η σημερινή απόφαση του επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας και του δικαστή Παπαθανασίου, που αποφάσισε όπως εκδώσει τελικά στη Γερμανία τον Κούρδο αγωνιστή Κενάν Αγιάς.

Ο Κενάν Αγιάς ένας πολιτικός αγωνιστής και διανοούμενος, συνελήφθη στο αεροδρόμιο της Λάρνακας στις 15 Μαρτίου, επειδή οι Γερμανοί σε συντονισμό με τους Τούρκους, εξέδωσαν εναντίον του διεθνές ένταλμα.

O Αγιάς γεννήθηκε το 1974 στο Κουρδιστάν που βρίσκεται στην επικράτεια του τουρκικού κράτους. Πέρασε 12 χρόνια (1991 – 2003) στις τουρκικές φυλακές επειδή όντας μαθητής, συμμετείχε σε διαδηλώσεις για τα δικαιώματα των Κούρδων. Εκεί στις φυλακές της Τουρκίας έχασε τον αδερφό του, ο οποίος ξεψύχησε από τα βασανιστήρια των Τούρκων.

Όταν αποφυλακίστηκε, ίδρυσε μαζί με άλλους Κούρδους την πολιτική οργάνωση «Ομαδική Εκπαίδευση Ερευνητών» που πάλευε για τα δικαιώματα των Κούρδων.

Οι Τούρκοι υποστήριξαν και υποστηρίζουν ότι η οργάνωση αυτή, όπως και πολλές άλλες, είναι παρακλάδια του ΡΚΚ και άρα οι συμμετέχοντες σε αυτές τις οργανώσεις, είναι αυτομάτως «τρομοκράτες» και πρέπει να διώκονται ως τέτοιοι.

Στην πραγματικότητα, οι οργανώσεις αυτές που βαφτίζουν οι Τούρκοι και οι σύμμαχοι τους «τρομοκρατικές», δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να αρθρώνουν έναν πολιτικό συγκροτημένο λόγο για την καταπίεση, τις διώξεις, τις μαζικές δολοφονίες κλπ, που υφίστανται οι Κούρδοι από το τουρκικό κράτος.

Ο Αγιάς ήδη από το 2003 -2004 καταδιωκόταν από το τουρκικό κράτος. Έφτασε στην Κύπρο μέσω Συρίας και βρίσκεται στον τόπο μας υπό το καθεστώς διεθνούς προστασίας και είναι αναγνωρισμένος από την Κυπριακή Δημοκρατία ως πολιτικός πρόσφυγας.

Ο κ. Αγιάς, κατηγορείται από τους Γερμανούς ότι υπήρξε επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης Αμβούργου του ΡΚΚ, του οποίου η δράση απαγορευτικέ στη Γερμανία από τον Νοέμβριο του 1993.

Ο Κενάν Αγιας όμως δεν σχετίζεται με το ΡΚΚ. Ήταν όντως οργανωμένος και είχε έντονη πολιτική δράση στον κουρδικό αγώνα αλλά πάντα σε πολιτικό επίπεδο και χωρίς να σχετίζεται με οργανώσεις που έχουν ένοπλη δράση.

Οι κατηγορίες λοιπόν που του προσάπτουν οι Τούρκοι και οι Γερμανοί είναι εντελώς αυθαίρετες και έωλες.

Η ουσία της δίωξης του Αγιάς, όπως και εκατοντάδων άλλων αγωνιστών, ήταν και παραμένει μία: Να φιμωθούν με κάθε τρόπο οι φωνές που μιλούν για την ελευθερία των Κούρδων και την γενοκτονική πολιτική της Άγκυρας.

Σήμερα με την ντροπιαστική του Απόφασή, το επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, συναίνει στις τουρκογερμανικές εγκληματικές διώξεις των Κούρδων αγωνιστών.

Οι δικαιολογίες του δικαστή Παπαθανασίου ότι έλαβε την απόφασή του κατόπιν δύο όρων, ακούγονται εντελώς φτηνές. Οι «όροι» αυτοί αφορούν

  1. α) τη μη έκδοση του Αγιας από τη Γερμανία στην Τουρκία
  2. β) την έκτιση της όποιας ποινής αποφασίσει το Γερμανικό Δικαστήριο, στην Κύπρο

Ωστόσο όπως πολύ καλά γνωρίζουν λόγω εμπειρίας και βιωμάτων χιλιάδες Κούρδοι αγωνιστές, εν αντιθέσει με τον δικαστή Παπαθανασίου, οι όροι αυτοί είναι λόγια του αέρα. Οι σχέσεις Γερμανίας – Τουρκίας, είναι τόσο ισχυρές που καμία «εξασφάλιση» Κύπριου επαρχιακού Δικαστή, δεν μπορεί να τις υπερβεί. Αυτό σημαίνει ότι αν όντως εκτελεστεί η Απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας για έκδοση του αγωνιστή Κενάν Αγιάς, η Κύπρος θα είναι συνένοχη στο μαρτύριο που θα περάσει στα χέρια των Γερμανών και των Τούρκων ένας διανοούμενος μαχητής, εναντίον του οποίου δεν υπάρχει κανένα απολύτως τεκμήριο για αξιόποινη πράξη . Επιπλέον θα δημιουργήσει προηγούμενο για την μη ασφαλή φιλοξενία πολιτικών αγωνιστών, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο ηθικής, αξιοπιστίας κλπ…